فصل اول                                       1

مقدمه                                           2

بيان مساله                                      4

اهميت و ضرورت تحقيق                           5

جامعه مورد مطالعه                               6

نمونه آماري                                      6

روش آماري مربوط به فرضيه ها                         7

فرضيه هاي تحقيق                                  7

سئوال مسئله                                     7

متغيرهاي تحقيق                                7

تعريف عملياتي                                   8

فصل دوم                                       9

مقدمه                                           10

سخت روئي                                    10

سخت روئي و ديگر منابع مقاومت در برابر استرس               14

مكانيزم هاي مداخله ای  سخت رويي                          16

سخت رويي و ديگر سازه هاي شخصيتي                  19

سخت رويي و واكنش هاي فيزيولوژيك                     22

سخت رويي و نمونه هاي مورد مطالعه                     23

فصل سوم                                       50

جامعه مورد مطالعه                               51

نمونه آماري                                      51

روش نمونه گيري                                51

ابزار تحقيق                                      51

تاريخچه                                      52

اعتبار از طريق هم بستگي                             54

پايائي P.V.Q                                     55
 دستورالعمل پرسش نامه ارزش هاي شخصيتي                 56

معرفي مقياس                                      62

روش تحقيق                                    67

روش آماري مربوط به فرضيه ها                         67

فصل چهارم                                     68

جدول 1-4 نمرات خام آزمودني ها                         69

جدول 2-4 بررسي رابطه رشد اجتماعي و سخت رويي         72

فصل پنجم                                      74

پيشنهادات                                       77

محدوديت ها                                       77

منابع و ماخذ                                    78


مقدمه:

رشد اجتماعی فرایندی است که از طریق آن فرد آگاهیها، ارزش ها، برقراری روابط اجتماعی و مهارتهای اجتماعی را کسب می کند و این اکتسابات او را قادر می سازد تا با جامعه وحدت یا به نحوی انطباق یافته رفتار کند. (ستوده- 1386)[1]

جوانی و نوجوانی یک پدیده اجتماعی است که شامل یک دوره طلایی گذرا از مرحله کودکی به مرحله بزرگي است و آن از جامعه ای به جامعه دیگر براساس ساختار و آداب و رسوم تغییر می کند و در تاریخ بشر زمانی بوده که نوجوانی اصلا وجود نداشته است. یعنی انتقال از مرحله کودکی به مرحله بزرگسالی، درست مثل انتقال از یک روز به روز دیگر به همراه برگزاری مراسم خاصی تحقق پیدا کرده است (جمال فر، 1384)[2].

اما پدیده ایی که می توان در دوران نوجوانی باعث تغییر در میزان رشد اجتماعی نوجوانان باشد نوع رفتار و کردار فرد است که گاهی از ویژگی های شخصیتی فرد مانند سخت روئی یا کم روئی در رشد اجتماعی فرد تاثیر می گذار باشد. در دوران نوجوانی گاهی اوقات پدیده ای می تواند باعث تغییر در رفتار در میزان رشد اجتماعی نوجوان شود وقتی که نوجوان به عنوان یک جوان اجتماعي می شود و به مسائلی مانند هویت اجتماعی، انجام هویت، فردیت اجتماعی، طرز تفکر، دوستی با همسالان، برخورد با جنس مخالف و ایفای نقش در ارتباط با والدین و مسائل دیگر می تواند در ایجاد رشد اجتماعی تاثیر گذار باشد.(گنجي، 1384)[3].

سخت روئی نوعی سبک شخصیتی است که از مجموعه ایی از صفات روانی تشکیل شده است و افرادی که از این سبک شخصیتی برخوردارند در مقایسه با کسانی که در مقابل مشکلات به زانو در می آیند و تسلیم می شوند در درجه اول آن ها متناسب به فعالیت هایی که در بر می گیرند احساس تعهد می نمایند یعنی درگیری های زندگی را عمدتاً تجربه های مثبت و مفید قلمداد کرده و نسبت به آن نوعی احساس تعهد می کنند و نکته دوم این است که برای افراد سخت رو حوادث و فعالیت های روزمره چالش بر انگیزند. آنها تجربه های زندگی را سرشار از معنا می دانند و برخورد با آنها را آموزنده تلقی می کنند. این در حالی است که در بسیاری از مواقع رویاروئی با حوادث زندگی خسته می شوند و مسائل زندگی برای آنها ملال آور و یا حتی تهدید آمیز تلقی می شود.

افراد چالش طلب گاهی رویدادهای مصیبت بار را در زندگی به تجربیات ارزشمند تبدیل می کنند. بالاخره افراد سخت رو نسبت به رویدادهای زندگی احساس کنترل بیشتری می نمایند. آنها معتقدند که شخص در پيامدهاي زندگی نقش تعیین کننده ایی داشته و کم و بیش این پیامدها در قلمرو و کنترل آنها قرار دارد.

برخورداری از چنین نگرش هایی باعث می شود که افراد سخت رو رویدادهای محیط را به گونه ایی معنا دار ارزیابی کنند در حالی که افراد غیر سخت رو به نسبت به رویدادهای زندگی دچار احساس بیگانگی، ناتوانی و تهدید می گردند. (جمهوری ، 1383).

در واقع سخت روئی ساختار واحدی است که در محل یکپارچه و هماهنگ این سه مولفه سرچشمه می گیرد (قربانی ،1386).

بیان مسئله:

سخت روئی نوعی سبک شخصیتی است که از مجموعه ایی از صفات روانی تشکیل شده است. افرادی از این سبک شخصیتی برخوردارند که در مقایسه با کسانی که در مقابل مشکلات به زانو در می آیند و تسلیم می شوند بهتر هستند.

سخت روئی یکی از ویژگی های شخصیتی است که به عنوان عاملی برای ارتقای سلامت تلقی می شود. کوباسا[4](1979). سخت روئی را ترکیبی از باورها در مورد خویشتن جوان می دانند که فرد را در برابر فشارهای بیرونی و درونی مصون می سازد. در واقع این ویژگی توانایی پردازش مناسب محرکهای درونی و بیرونی است.

مفهوم سخت رویی را نباید صرفاً در نیروهای خاص برای تحمل فراوان فشارهای روانی خلاصه کرد بلکه وجود سخت رویی مبارزه فردي در شرایط سخت را بیش می برد و او را یاری می کند که وقایع  تهدید آمیز را با موفقیت بیشتری پشت سر گذارد. سخت روئی توانایی درک درست شرایط پیرامون و قابلیت تصمیم گیری مطلوب در مورد خویشتن است که درجهت ارتقاء رشد اجتماعی می توان گفت که باید این افکار و روحیات سخت روئی در بین نوجوانان و جوانان ما شناخته شود و در جهت ارتقاء رشد اجتماعی با شناخت ویژگی های فردی قدمهای محکمی برداشت. (کاپلان[5] 2008 ترجمه پور افکاری 1386)[6]

اهمیت و ضرورت تحقیق:

پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سخت روئی و رشد اجتماعی در بین دانشجویان دختر و پسر دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر است. از نظر بسیاری از پژوهشگران افرادی که سخت روئی بالائی دارند هنگام بروز مشکل بیشتر از روش مقابله گفتاری استفاده می نمایند که این مسئله باعث کاهش رشد اجتماعی می شود. سخت روئی یک مفهوم روان شناختی است که به شیوه هایی خاص و با ثبات فرد و واکنش های او با رویدادهای استرس زا در زندگی اجتماعی می توان اشاره کرد. این سازه شخصیتی از سه مولفه  1) تعهد 2) کنترل 3) چالش تشکیل شده است.

1 ) تعهد نشان دهنده اعتقاد فرد به ارزشمند و معنا دار بودن فعالیت هایش و احساس عمیق و در آمیختگی با این فعالیت هاست.

2 ) کنترل بر این عقیده است که تجارب زندگی قابل پیش بینی و کنترل است.

3 ) چالش اشاره دارد به اینکه تغییر در زندگی امری طبیعی بوده و فرصتی برای رشد فراهم می آورد که تمام این موارد می تواند در مسیر رشد اجتماعی نقش بسزائی داشته باشد که امید است با این پژوهش ها بتوانیم بحث رشد اجتماعی را در بین جوانان ارتقاء بدهیم و همین طور سخت روئی و نوع برخورد با آن را مورد بحث و بررسی قرار دهیم که این مباحث می تواند در نهاد خانواده و مراکز آموزشی مورد توجه قرار بگیرد (ستايش ، 1382)