از دهه چهل ميلادي به اين سو، «توسعه» به صورت اصطلاحي در اقتصاد رواج يافته است. در آغاز، توسعه را مترادف «رشد توليد ناخالص داخلي» ميدانستند؛ امّا با گذشت يك دهه، تجربه كشورهايي كه براي تحقّق توسعه، راه افزايش توليد ناخالص داخلي را پيموده بودند، نشان داد كه توسعه تنها پديدهاي اقتصادي نيست، بلكه حالتي است كه ابعاد ديگر نيز دارد؛ ابعادي همچون توسعه سياسي، توسعه اجتماعي، و مانند آنها. در ديدگاه اسلامي، توسعه اقتصادي براي جامعه، دستاوردِ برنامه هاي اسلام در اجراي احكام الهي و جامه عمل پوشاندن به تعاليم آسماني است. تا آنجا كه نبي مكرم اسلام {صلي الله عليه وآله} هر روز پس از نماز صبح به گونه اي كه اصحاب صدايشان را بشنوند در كنار دعا براي اصلاح دين و آخرت، سه مرتبه اين جملات را مي فرمودند: «اللّهُمَّ أصلِح لي دُنياي الَّتي جَعَلتَ فيها مَعاشي؛ بار خدايا! دنياي مرا به سامان آور؛ همان را كه مايه زندگاني من قرار دادهاي»
فهرست :
توسعه در ادبيات اقتصادي
توسعه در اسلام
مقايسه ي دو ديدگاه
هدف توسعه
نظام هاي توسعه و راهبرد هاي آن
پايه هاي توسعه اقتصادي در اسلام
دانــــش
برنامه ريزي