امروزه مراکز داده نقش مهمی را در صنعت فناوری اطلاعات بر عهده دارند. به خصوص این که گسترش معماری پردازش ابری موجب شده است حجم عظیمی از پردازش و ذخیره‌سازی اطلاعات بر روی سرورهای مراکز داده انجام شود. این سرورها شامل هزاران PC شخصی بوده که با همکاری یکدیگر پردازش‌های مربوطه را انجام می‌دهند. بهره‌گیری از چنین ساختاری، مرکزداده را به صورت ماژولار در آورده؛ ضمن این که آن را از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه می‌سازد. با این حال، مشکل بزرگ در این مراکز ارتباط میان گره‌های محاسباتی است و نه توان محاسباتی هر کدام از آنها .در واقع طراحی شبکه‌ای که بتواند نیاز این گره‌ها به ارتباط با یکدیگر را برآورده سازد، همواره یک چالش مهم برای پژوهشگران بوده است. شبکه مراکز داده ویژگی‌هایی دارد که آن را از بسیاری از شبکه‌های دیگر متمایز می‌سازد. یکی از این ویژگی‌ها ثابت بودن توپولوژی آن است. در یک شبکه مرکزداده معمولاً گره‌ها جابجا نشده و جایگاه آنها در شبکه نیز ثابت است.
این موضوع به طراحان کمک می‌کند تا پروتکل‌های مسیریابی بهینه‌تری طراحی نمایند. ویژگی دیگر تعداد زیاد گره‌های انتهایی است. برای مثال در یک شبکه مرکزداده معمول این گونه معرفی شده است: ۱۰۰ هزار سرور که هر کدام از آنها ۳۲ ماشین مجازی داشته باشند، بیش از سه میلیون گره انتهایی را پدید می‌آورد. همچنین اگر هر ۲۵ سرور نیاز به یک سوییچ داشته باشد، ۸۰۰۰ سوییچ در مجموع مورد نیاز است. این اعداد و ارقام به خوبی ابعاد منحصربه فرد یک شبکه مرکزداده را نشان می‌دهند. پروتکل‌های معمول، از جمله اترنت، برای این شبکه‌ها مناسب نیستند.
فهرست :
مقدمه
فصل یک: آشنایی با شبکه‌های مرکزداده
توپولوژی
هدایت بسته‌ها
Oversubscription
هزینه
مسیریابی چندمسیره
مجازی سازی
برخی جزییات پیاده‌سازی
فصل دو: معماری مقیاس پذیر برای شبکه مرکز داده
معماری
جدول هدایت دومرحله ای
پیاده‌سازی lookup دومرحله ای
الگوریتم مسیریابی
معماری شبکه
شناسایی خطا
پیاده‌سازی و ارزیابی
فصل سه: معماری PortLand
جمع بندی و نتیجه‌گیری
منابع