تاریخچه دستگاه
دفیبریلاتور برای اولین بار در سال 1899 توسط جان لویی پریووست و فردریک باتلی دو فیزیولوژیست از دانشگاه Geneva سوییس شرح داده شد آنها کشف کردند که شوک الکتریکی کوچک می تواند باعث تحریک فیبریلاسیون بطنی در سگ شود و در تحدیدات بزرگتر می تواند باعث وارونه کردن شرایط شود در سال 1993 دکتر آلبرت هایمن ، متخصص قلب در بیمارستان بث دیویس از شهر نیویورک و هنری هایمن یک مهندس برق به دنبال یک جایگزین برای تزریق داروهای قدرتمند به طور مستقیم به قلب بودند و کار خود را با اختراعی از شوک الکتریکی در محل تزریق دارو استفاده میکرد استفاده کرد این اختراعHyman otor نامیده شد که در ان یک سوزن توخالی برای تصویب سیم عایق شده به منطقه قلب به منظور شوک الکتریکی استفاده می شد.
اساس کار
دفيبريلاتور از يك منبع تغذيه و يا يك باطري داخلي بزرگ براي شارژ نمودن يك خازن حجيم بين مقادير 5 تا 400 ژول استفاده مي كند. دو قطعه فلزي (پرلس) يا همان الكترودها به دفيبريلاتور متصل است و بر روي هر دو طرف سينه بيمار قرار مي گيرد. انرژي ذخيره شدن در درون خازن از يك الكترود به الكترود ديگر از ميان سينه بيمار (توسط سينه بيمار) آزاد يا دشارژ مي گردد كه در نتيجه اين شوك به قلب منتقل شده و ضربان ريتميك (منظم) مجدداً به قلب باز مي گردد. همچنین دفيبريلاتورها يك مانيتور مربوط به ECG و ثبت كننده الكتروكارديوگرام دارند كه دايماً شكل موج ECG را نمايش مي دهد و واحد اندازه گيري آن ژول است.
فیزیولوژی دستگاه
سلول های درون ماهیچه قلبی جریان الکتروشیمیایی را به جهت ایجاد تحریکات الکتریکی برای ایجاد انقباض و انبساط مناسب برقرار می سازند. سلولهای ضربان ساز در قلب مرتبا توسط سازو کاری که در خودشان وجود دارد شارژ (باردار) شده و با تخلیه این بار به روی دیگر سلول ها باعث باردار شدن منظم آنها و در نتیجه ایجاد جریان الکتریکی در مسیر ویژه ای درون ماهیچه قلب می شود . این الگوی الکتریکی منظم ، باعث ایجاد ضربانهای منظم قلبی و در نتیجه پمپاژ خون و ایجاد فشار مناسب خون در کلیه رگهای بدن می شود. وقتی که این الگوی الکتریکی به هم می خورد و یا زمانی که قلب از کار می ایستد ، برای شروع مجدد ضربان قلبی لازم است تا به نحوی ضربان مصنوعی برای قلب ایجاد کنیم. دفیبریلاتور با استفاده از یک خازن با ظرفیت بالا جهت ایجاد یک جریان قوی با توان 5 تا 400 ژول استفاده می کند. این انرژی توسط دو قطعه فلزی به نام پرلس و یا همان الکترودها که در دو طرف سینه بیمار قرار می گیرد بر روی عضله قلب تخلیه می شود.
و...