این تحقیق در مورد مفهوم معماری شکل گرا معاصر در 30 صفحه کامل و شامل مقدمه،تعریف مفهوم معماری شکل گرا معاصر،مفهوم شکل گرایی در معماری معاصر,شکل گرایی,شکل گرایی در معماری,معماری شکل گرا ,معماری شکل گرا معاصر,نگرش شکل گرایی به معماری ایران,معماری مدرن و...و منابع می باشد.
مقدمه 2
معماری شکل گرا چیست ؟ 3
پارادوکس لزوم و امتناع تعریف 3
اما واقعاً معماری چیست؟ 4
دوگانه‌ی فرم و عملکرد 6
پارادوکس معمار هدف‌گذار و جامعه متکثر 9
رویکرد تاریخی 14
رویکرد فرهنگی- اجتماعی 14
رویکرد معنا گرا سنت گرا 14
رویکرد عملکرد گرا: 15
رویکرد فرم گرا: 15
رویکرد فضا گرا: 15
رویکرد تکنولوژی گرا: 15
رویکرد طبیعت گرا 15
آثار معروف معماری شکل گرا 16
نگرش شکل گرایی به معماری ایران 16
نقش فرم در آفرینش معماری 17
تأثیر شکل گرایی در معماری معاصر 18
مولفه های فرم: 18
فرم های مرکزی و خطی 18
پویایی فرم 18
انواع فرم 19
فرم های بی قاعده 19
فرم های با قاعده 19
تغییر در نظام آموزشی 19
احیاگرایی 20
معماری مدرن 20
التقاط گرایی 21
ظهور گرایش‌های خاص 21
ایجاد گفتگو میان معماری ایران و معماری جهان 21
شکل گرایی در معماری معاصر ؛ آثار معروف 21
جمع بندی 22
ظهور گرایش های خاص 23
ایجاد گفتگو میان معماری ایران و معماری جهان 24
تلاش در جهت کسب هویت ایرانی-اسلامی پس از انقلاب 27
منابع: 28
مقدمه
شکل در فرهنگ معین برابر چهره، صورت، روی، سیما، پیکر، کالبد، رسم و طریقه، مانند، شبه، مثل و نگاره آمده است. در لغت نامه دهخدا: سیرت و صورت چیزی خواه محسوس باشد و یا موهوم ، هیات، هیکل، ترکیب، ریخت. شکل یکی از کیفیات مخصوصه به کمیات است. ( از فرهنگ علوم عقلی تألیف سجادی)
معین: فرم ترکیب عناصری که مجموعه ای واحد را به وجود آورند، روش و سبکی که بین این عناصر هماهنگی برقرار کرده و به طور خلاصه عاملی که شخصیتی ممتاز به مجموعه واحد بخشیده است.
غلامحسین نامی در کتاب مبانی هنر های تجسمی به نقل از دانشنامه معماری و شهرسازی، فرم را کمیتی دو بعدی ویا سه بعدی با ساختاری عینی تعریف کرده است که مفهوم آن گسترش ابعاد و جهات آن در فضا بوسیله اجزایش است و نیز فرم جنبه سه بعدی اجسام تعریف شده است که از زوایای مختلف قابل دیدن باشد.
در تاریخ هنر، به ویژه هنرهای بصری همواره تقابل شکل و محتوا از مباحث مهم بوده است و در معماری موضوع مهم رابطه میان فرم معماری، سازه و کارکرد بناو عناصر دیگری چون محیط است. برای درک و بررسی فرم های معماری از عناصر بصری دو یا سه بعدی کمک می گیریم، در یک نگاه اولیه می توانیم رابطه میان معماری و این عناصر را به این مراحل تقسیم کنیم:
- 1- زمانی که در آن برای ساخت یک بنا تنها یک فرایند ذهنی طی می شد و نقشه یا ماکتی برای آن ساخته نمی شد.
- 2- بر روی کاغذ آوردن عناصر بصری بیشتر دو بعدی و اغلب هندسی، پیش از اجرای معماری که نمونه های آن در معماری اسلامی و ایرانی فراوانند.
- 3- تلاشی که از رنسانس به بعد در معماری اروپا صورت گرفت تا تقریبا تصویری نزدیک به واقعیت تمام شده از بنا را پیشاپیش روی کاغذ بیاورند.
- 4- از قرن هجدهم و استفاده از هندسه ترسیمی، تبدیل کردن واقعیت به نماهای گوناگون و ترسیم آن ها به عنوان یک سیستم آغاز شد و تا امروز ادامه دارد.
- 5- امروزه با استفاده از قابلیت های نرم افزارها و امکانات دنیای مجازی می توانیم تمام فضاها را از قبل ساخته و مجازأ تجربه کنیم.
- منظور آن وجهی از شکل گرایی ست که معمایری را برابر ترکیب اشکال یا روندی شکلی می بیند. در واقع آن چه از نظر یک محقق شکل گرا مهم است، شاخصه های شکلی عناصر یک معماری است و براساس این هاست که معماری ها از یکدیگر متمایز یا به هم شبیه تشخیص داده می شوند.
منشاء شکل گرایی
- قرون هجدهم و نوزدهم زمان شکوفایی علوم گوناگون در در اروپا بود، در این میان سهم فرانسه بیشتر بنیان نهادن علوم نظری چون ریاضیات و فیزیک و سهم انگلستان تجربه کردن عملی نظریه ها، تولید مصالح فلزی، اجرای نخستین پل ها و پیشرفت هایی در زمینه ساخت و ساز بود. دوران Durand یکی از اساتید پلی تکنیک پاریس بود که کمبود توجه به رشته معماری را نسبت به سایر رشته ها دریافت و با تحقیق و تالیف سعی در رفع این نقص داشت. از میان علوم گوناگون، زیست شناسی و تحولات آن بیشترین تأثیر را بر معماری و بخصوص مطالعه تاریخ معماری داشت. دغدغه زیست شناسی در آن زمان پرداختنن به ریشه های موجودات بود و دو نظریه در آن زمان وجود داشت. در اولی که کوویه Cuvier مروج آن بود، موجودات دارای خلقتی جدا و مستقل بودند و دومی، تغییر تدریجی گونه های بوفن Buffon که بعدها توسط داروین تکمیل شد.
با مطرح شدن این نظریات بحث ریشه تاریخی و دسته بندی ها مطرح شد، دوران معتقد بود که می توان این دسته بندی را در بناها ا روند تغییر از ساده به پچیده مشاهده کرد، پس نمونه هایی از آثار تاریخی پیشین را انتخاب و دسته بندی کرد.دوران با انتشار کتاب خود و بکارگیری علومی چون زیست شناسی و هندسه در جهت علمی نمودن معماری و از بین بردن تضادی که در ایجاد محصول رشته های مهندسی و معماری وجود داشت، سعی کرد. به همین منظور او شروع به یافتن اصول و معیارهایی کرد که در این راه یاری اش دهند. برای دسته بندی بناها، آن ها را با سه مبنا و به سه گروه تقسیم کرد:
1- بر مبنای تاریخ و دسته بندی در دوره های تاریخی مانند مصر، روم و ...
2- بر مبنای کارکرد آن ها مانند تئاتر، بیمارستان و ...
3- بر مبنای فرم یا شکل مانند معبد با نقشه محدود، چهارگوش و ...
ǂ از نگاه دوران، فرایند شکلی از گذشته آغاز می گردد و برای حال و آینده طراحی می گردد، آنچه مهم است این است که واقعیت های موجود به شکل های هندسی تبدیل، و در گروه های گوناگون دسته بندی شوند. دوران معماری را ترکیبی از علم و هنر می داند که برای وجه علمی آن از نظریه تکامل گرایی و هندسه کمک می گیرد و برای وجه هنری آن ذوق و استعداد را لازم می داند. فرایند شکلی او به سرعت در اروپا، برای آموزش معماری به کار رفت و خود او از تاریخ معماری برای معرفی نگرش و روش خود بهره می گرفت. آنچه او انتخاب می کرد فارغ از زمان ساخت، سبک یا مکان بود. او معماری را" هنر ترکیب و اجرای ساختمان های عمومی و خصوصی " می داند که این ترکیب از مونتاژ اجزاء مرکبی بدست می آید که آن ها هم از عناصری مانند دیوار، سقف و ... ساخته شده اند. برای به دست آوردن اشکال متنوع او از فرم های پایه، چون مرربع، مستطیل و دایره کمک گرفته است و از خواصی چون تناوب، تکرار، دوران و تقارن نیز استفاده کرده است.
ǂ دوران مطالعات خود را در آغاز انقلاب صنعتی در اروپا ارایه کردکه تب و تاب پیشرفت در غرب به شدت وجود داشت ولی سالها بعد و در دو دهه اول قرن بیستم، با شکل گرفتن معماری مدرن، شعار قطع رابطه با گذشته مطرح شد که برخلاف نگاه دوران بود که تاریخ را مرجعی مهم برای فهم بهتر معماری و طراحی مطلوب تر می دانسشت و این روند تا دهه 70 ادامه داشت. برونو زوی که قبلأ هم از او نام بردیم، نگاه به تاریخ و بهره گیری از آن را مرتجعانه معرفی می کرد و برای مدتی تاریخ معماری از آموزش دور ماند. در دهه های 60 و 70 کسانی چون آلدو روسی Aldo Rossi و Rob Krier که به نو مدرنیست ها معروف بودند با سه کتاب معماری شهرArchiecture of the City و فضای شهری Urban Space و ترکیب معماری Architectural Co