•aa (بهسازي)، روند و شيوه تعميركردن يا اصلاح كردن يك سازه به منظور دستيابي به شرايط بهره‌برداري جديد و يا افزايش عمر مفيد بهره‌برداري آن است.

•در واقع ما در طرح و اجرای مقاوم سازی به دنبال حصول شرایط جدید در سازه بتنی از نظر بهره برداری و یا بارگذاری می باشیم. عملیات مقاوم سازی می تواند به علل زیر مورد نیاز باشد :

•·         اشتباهات و مشکلات طراحی

•·         مشکلات و اشتباهات اجرایی

•·         تغییر در استانداردها و آیین نامه ها

•·         افزایش عمر مفید بهره برداری

•·         تغییر کاربری سازه

•·         افزایش طبقات و بار وارده

•

•پر واضح است که در گزینه اول ما نیاز به شرایطی بوده ایم  یا نیازمند آن می باشیم که به علت اشتباهات در طرح و اجرا الان دارای آن نبوده و نیازمند آن می باشیم که به آن برسیم . مانند زمانی که بتن نتوانسته مقاومت لازم را کسب نماید ، یا زمانی که ابعاد عضو باربر کوچک تر از ابعاد مورد نیاز اجرا گردیده است. همچنین این امر می تواند زمانی اتفاق بیافتد که ستون به صورت خارج از محور و یا دچار پیچش شده است.

• 

•در چهار گزینه بعد ، سازه در شرایط موجود مشکلی نداشته و شرایط جدید بهره برداری ایجاب می کند که تغییراتی از منظر باربری در سازه ایجاد گردد. به طور مثال سازه در زمانی طراحی و اجرا می گردد و پس از چند سال تغییراتی در آیین نامه طراحی مانند آیین نامه 2800 داده می شود که نیازمند اصلاح استراکچر سازه می باشد.

•یا ما سازه ایی داریم که اکنون عمر مفید آن اتمام یافته و یا در شرف اتمام است و ما تصمیم داریم چند سال دیگر از سازه بهره برداری نماییم.  همچنین ممکن است ما سازه و ساختمان داشته باشیم که طرح و اجرای ان براساس طاختمان مسکونی انجام شده باشد و در آینده ما تصمیم بگیریم از آن کاربری آموزشی و یا اداری داشته باشیم.

•در خصوص گرینه آخر می توان ساختمانی را متصور شد که چند سال پس از احداث بنا به تغییرات قوانین و یا توجیهات اقتصادی تصمیم گرفته می شود طبقاتی به سازه اضافه گردد که قبلا پیش بینی نشده است.

•در همه این موارد ما نیازمند ایت هستیم که باربری سازه را افزایش و به نقطه B برسانیم.

•

3   5-6-1 كليات

روشهاي مختلفي براي حمل بتن از محل ساخت تا مصرف، معمول و متداول است. هريك از روشهاي حمل داراي محاسن و معايبي مي‌باشد و انتخاب هريك از آنها بستگي به شرايط پروژه، مشخصات مصالح متشكله، ميزان و حجم بتن، زمان حمل و بالاخره شرايط آب و هوايي محل ساخت خواهد داشت.

انتخاب روش حمل بايد چنان صورت گيرد كه در فاصله زماني حمل، نسبت آب به سيمان، اسلامپ، ميزان هوا و نهايتاً يكنواختي بتن، دستخوش تغييرات قابل ملاحظه‌اي نگردد. در انتخاب روش حمل بايد به جدا شدن مواد از يكديگر، آب انداختن و يا داخل شدن مواد خارجي به داخل بتن توجه خاص مبذول گردد. حتي‌الامكان بايد محل ساخت بتن و محل اجرا به هم نزديك باشد تا نقل و انتقال بتن به حداقل ممكن كاهش يابد. بدين لحاظ پيمانكار بايد محل ساخت بتن، روش حمل و نقل و نوع و مشخصات ماشين‌آلات حمل را قبلاً به تأييد دستگاه نظارت برساند. در پاره‌اي موارد ساخت بتن در دستگاه حمل كننده بتن صورت مي‌گيرد كه بعداً بدان اشاره خواهد شد.

وسايل حمل و نقل بتن بايد داراي اندازه و مشخصاتي باشند كه با توجه به برنامه اجرايي كارها همواره بتوان با ضريب اطميناني قابل قبول، جريان يكنواخت و ممتد بتن را به محل اجرا تضمين نمود. پيمانكار موظف است در انتهاي هر مرحله بتن‌ريزي (در پايان هر قسمت از كار يا پايان هر روز كاري) وسايل حمل و نقل را، تميز و پاكيزه نموده و آنها را براي مرحله بعدي آماده نمايد. وسايل و روشهاي مختلف حمل، عبارتند از: