زماني که از طرح و نقشه خياباني در شهري صحبت ميشود، منظوري متفاوت از زماني که درباره برنامه ديدار از همان خيابان صحبت ميشود در ذهن به وجود ميآيد. اما تعريف ديگري که ساير تعاريف را ترکيب ميکند و تمايز بين تعاريف را درهم ريخته و تفاوت آنها را مبهم ميکند نيز وجود دارد و آن زماني است که درباره برنامهاي (طرح) براي يک ساختمان صحبت ميکنيم. در اين تعريف، به طور همزمان هم طراحي فيزيکي ساختمان و هم نحوه دستيابي به اهداف ما در ساختن آن، مدنظر است.
تعاریف برنامهريزي
نظام تصميمگيري براي تعيين خط مشيها؛
کوششي براي انتخاب بهترين راهکار؛
جريان آگاهانه يا سلسله اقدامهاي مرتبط با يکديگر؛
پويش هدايت عقلايي مکانيزم تصميمگيري در امور توسعه؛
انديشيدن و تنظيم پيشاپيش امور؛
فعاليتي عمومي براي رسيدن به اهداف؛
مجموعهاي از تصميمات با مشخصات کمي و کيفي و يا فضايي در افقهاي زماني تعريف شده؛
روشي از انديشيدن درباره مسائل اجتماعي و اقتصادي که در راستاي اهداف آينده ميباشد و به شدت به ارتباط اهداف کلي و تعميمهاي گروهي، مرتبط است؛
کاربرد روشهاي علمي (هر چند ابتدايي) براي سياستگذاري؛
فرآيندي آگاهانه است، يعني قبل از اين که اقدامي صورت گيرد، تصميم گرفته ميشود که اين فعاليت چگونه، در چه زماني و با چه ابزار و منابعي انجام گيرد. از اين رو برنامهريزي تصويري از سياستها، ابزار و روشهاي مناسب براي رسيدن به اهداف را نشان ميدهد.
هدف این نوع مداخله:
زنده کردن ارزش های فرهنگی گذشته در شهر، تکیه بر رشد شهر بر اساس اشکال کهن، توجه به ارزش های زیبا شناختی شهرهای کهن و به حداقل رسیدن دخل و تصرف در بافت های باارزش
مشخصه های اصلی این مداخله:
- مبنا قرار گرفتن توجه به ارزش های فرهنگی کهن
- اعتقاد به اینکه ارزش های فرهنگی باعث شکل دهی فضاست
- لزوم غیر قابل پیش بینی و متنوع بودن فضا
- عدم اعمال هرگونه دخل و تصرف در بافت های کهن