RFC 1034 به معرفي سيستم حوزه نام CDNS و مفاهيم آن مي پردازد و از بعضي مطالب ذكر شده در RFC 1035 كه مربوط به پياده سازي است صرف نظر مي كند.
مجموعة توابع و انواع داده ها در DNS ، تشكيل يك
پروتكل رسمي و موثق مي دهد. كه شامل پرس وجوهاي استاندارد، پاسخهاي آنها و قالب
كلاسهاي اينترنت مي باشد.
با اين
وجود، سيستم حوزه نام عملاً توسعه پذير باقي گذاشته شده است. به طور مثال متناوباً
پيشنهادهاي جديدي در مورد پياده سازي، انواع داده، انواع پرس وجود كلاستها و توابع
ارائه مي شوند.
بنابراين تا زماني كه انتظار مي رود
پروتكل رسمي بدون تغيير بماند، هرگونه
فعاليت آزمايشي بايد در امتداد اين پروتكل انجام شود.
همچنين خواننده بايد آگاه باشد كه
مثالهاي ذكر شده حتماً كامل و اجرايي نيستند و صرفاً جنبه آموزشي دارند.
توزيع اين RFC هيچگونه محدوديتي ندارد.
معرفي
اين RFC به معرفي قالب نامه هاي حوزه، استفاده از آنها در پست الكترونيكي
و پروتكلها و سرورهاي ارائه شده براي پياده سازي سرويس حوزه نام مي پردازد.
تاريخچه نامهاي حوزه:
انگيزه توسعه سيستم حوزه نا، با
گسترش اينترنت آغاز شد.
- در ابتدا پيدا كردن آدرس ماشين
ميزبان از طريق فايل hosts. txt انجام مي
شد و مسئوليت آن بر عهده NIC بود. اين
فايل به طريق FTP توسط همة
ميزبانها ارسال مي شد. اما پهناي باند مصرف شده در شبكه براي ارسال اين فايل با
مجوز تعداد ميزبانها متناسب است و حتي هنگامي كه چند سطح مختلف از FTP استفاده مي شود. اين پهناي باند بسيار قابل ملاحظه است. با افزايش
تعداد ميزبانها، اين روش عملاً كارايي خود را از دست مي دهد.
-مسئله بعد تغيير در خصوصيات
اينترنت بود. ميزبانهاي با زمان اشتراكي دوران Arpanet حال جاي خود را به شبكه هايي از ايستگاههاي كاري داده بودند.
همچنين بسياري از سازمانها را نام و آدرسهاي خود استفاده مي نمودند ولي مجبور
بودند صبر كنند. NTC hasts.txt را به روز كند تا
تغييراتشان اعمال گردد.
- از سوي ديگر كاربردهاي اينترنت
مرتباً پيچيده تر مي شد و نياز به يك سيستم نام چند منظوره بيش از پيش به چشم مي
خورد.
در نتيجة اين مشكلات ايده هاي جديدي دربارة قالب
و مديريت نامها مطرح شد كه در اغلب آنها ساختار سلسله مراتبي پيشنهاد شده بود.
در اين روش از كاراكتر « . » به
عنوان جدا كننده بين سطوح مختلف استفاده مي شود.