مقدمه :
راجع به مسائل مربوط به پروتكل اينترنت (IP) صحبت كردند. و در مورد مسائل مربوط به شبكه
ها و روش هاي انتقال ديجيتالي صداي كد گذاري شده روي اين شبكه ها به بحث و بررسي
پرداختند. در مورد انتقال صدا با استفاده
از IP صحبت شد و روش
انتقال بسته هاي RTP
را بين جلسات فعال مورد بررسي قرار داديم. آنچه ما مشخص نكرديم ، اگر چه ،
برپاسازي و روش اجراي اين جلسات صوتي مي باشد. ما فرض كرديم اين جلسات (Session) از وجود يكديگر
مطلع بوده و جلسات رسانه اي به روش خاصي ايجاد مي شوند كه بتوانند صدا را با استفاده
از بسته هاي RTP
منتقل كنند. پس اين جلسات چگونه بوجود مي آيند و چگونه به اتمام مي رسند؟ چگونه
اين طرفين به طرف ديگر اشاره مي كنند تا يك ارتباط را فراخواني كنند، و چگونه طرف
دوم اين فراخواني كنند، و چگونه طرف دوم
اين فراخواني را مي پذيرد؟ جواب استفاده از سيگنال است.
در شبكه هاي سنتي تلفن ، قراردادهاي سيگنالي مشخصي وجود داشته
كه قبل و در حين فراخواني استفاده مي شوند. يكي از محدوديت هاي فوري اين بود كه دو
كاربر در صورتي با هم تماس برقرار مي كردند كه سيستم مشابهي خريداري كرده باشند.
اين كمبود كار كردن همزمان سيستم هاي متفاوت باعث يك نارضايتي عمومي شد و باعث
ناكارآمدي سيستم هاي VolP
اوليه شد. در پاسخ به اين مشكل ، VOIP H.323, ITV را پيشنهاد كرد كه وسيع ترين استاندارد مورد
استفاده بود. اولين نسخه VOLP در 1996 پديد آمد و عنوان سيستم تلفن تصويري و تجهيزات براي
شبكه هاي محلي كه خدمات غير تضميني
ارائه مي كنند، ناميده شد . نهايتاً مهندسين H.323 را طراحي كردند، و در 1998 نسخه دوم H323 را منشتر كردند.
اين پيشنهاد عنوان به مراتب دوستانه تري داشت سيستم هاي ارتباطي چند رساني بر
مبناي بسته اين نسخه از H323
پشتيباني بيشتري از اجداد خود بدست آورد نسخه دوم بطور وسيعي در راه حل هاي Volp پياده سازي شد و
در بسياري جهات ، اين نسخه استانداردي براي سيستم هاي VOIP امروزي است .نسخه دوم VOIP مبحث اصلي ما در اين فصل است بنابراين به
تشريح ساختار H323
مي پردازيم.
ساختار H323
H323 يكي از پيشنهاداتي است كه بر مبناي يك ساختار كلي ، كه قابليت كار
با ساير پيشنهادات را دارد، طراحي شده است . شما
بايد ارتباط اين پيشنهاد را با سايرين مورد مطالعه قرار دهيد،و به همان
اندازه اگر شما ساير پيشنهادات را مطالعه كنيد بايد H323 را نيز مورد بررسي قرار دهيد. در بين ساير
پيشنهادات مهم H.225
و H.245 و مقدار ديگري نيز
وجود دارند.
ما يك نگاه كلي بر H323 را در شكل 1-4 نشان داده ايم . اين ستار
شامل ترمينال ها ،دروازه ها و نگهبانها و واحدهاي كنترل چند نقطه اي مي شود (MCU) . هدف كلي H.323 عملي ساختن تبادل
جريانهاي اطلاعات بين پايانه هاي H.323 است آنجا كه يك نقطه پاياني H.323 به عنوان يك پايانه يا دروازه محسوب مي شود.
يك پايانه H323 يك نقطه نهايي است كه يك ارتباط همزمان با ساير پايانه ها را
ارائه مي سازد. عمدتاً ، اين پايانه يك دستگاه ارتباطي سمت كاربر است كه حداقل يك
كد صوتي را پشتيباني مي كند و ممكن است ساير كدهاي صوتي را نيز پشتيباني كند. يك
دروازه در حقيقت يك نقطه نهايي H323 است كه خدمات ترجمه بين شبكه H.323 و ساير شبكه ها مثل شبكه ISDN را فراهم مي
سازد كه به عنوان GSTN شناخته مي شوند يك طرف اين دروازه از سيگنال
كردن H.323 پشتيباني مي كند.
طرف ديگر با يك شبيكه از سوئيچ ها سر و كار دارد. در طرف H.323 ،دروازه مشخصات يك خروجي H.323 را دارد. ترجمه
بين قراردادهاي سيگنال دادن و فرمت رسانه يك بخش ،و ديگران كه بصورت داخلي انجام
مي شوند بخش ديگر آن هستند. ترجمه بطور كلي بصورت نامرئي از ساير شبكه ها مدار
سوئيچ انجام مي شود و در شبكه H.323 دروازه ها همچنين مي توانند به عنوان يك رابط مشترك بكار روند. در
جايي كه ارتباطات بين پايانه نياز به يك اجازه عبور براي شبكه خارجي دارد مثل شبكه
تلفن عمومي سوئيچي يا PSTN يك دروازه بان موجودي اختياري است كه در شبكه H.323 بكار مي رود. وقتي
دروازه بان موجودات ،دروازه هاي ارتباطي بسته مي مانند و شماري از خروجي هاي H.323 را كنترل مي كنند.
با كنترل ، ما مي خواهيم كه دروازه بان بر دسترسي به شبكه نظارت داشته و از يك يا
چند پايانه بتواند اجازه بدهد يا ندهد تا دسترسي به شبكه داشته باشند. اين امر مي
تواند منجر به آن شود كه پهناي باند و ساير منابع مديريتي حفظ شوند. يك دروازه بان
همچنين مي تواند يك خدمات ترجمة آدرس را ارائه بدهد و استفاده از اين سيستم را در
شبكه ممكن سازد.
مجموعه اي از پايانه ها ،دروازه ها و MC ها كه يك دروازه بان را كنترل مي كنند به عنوان يك منطقه شناخته
مي شوند و همگي مي توانند شبكه يا زير شبكه ها را كنترل كنند اين منطقه در شكل 2-4
آمده است اين مناطق لزوماً پيوسته و دنبال هم نيستند.
يك MC
، در حقيقت يك پايانه H.323
است كه كنفرانس هاي چند نقطه اي را مديريت مي كند. براي مثال MC به يك رسانه اشاره
مي كند كه مي تواند بين موجوديت هاي مختلف با قابليت هاي متفاوت وجود داشته باشد
همچنين MC مي تواند قابليت
مجموعه اي از حوادث را تغيير دهد بطوريكه ساير پايانه ها به كنفرانس هاي موجود
بپيوندند. يك MC
مي تواند در يك MCV
يا در يك زمينه (Platform) مثل يك دروازه با يك پايانه H.323 پياده سازي شود.
براي هر MC ، حداقل يك پردازشگر چند نقطه اي (MP) وجود دارد كه تحت كنترل MC كار مي كند.
پردازشگر MP
جريان رسانه اي MP
را پردازش مي كند، يك خروجي جرياني N را بوجود مي آورد در حاليكه ورودي را از M دريافت مي كند (متغير N و M) . MP
اين عمل را توسط سوئيچ گردن ،ادغام و تركيب اين دو انجام مي دهد. پروتكل كنترل
بين MC و MP استاندارد نشده
است.
MC مي تواند دو نوع از كنفرانس هاي چند نقطه اي را پشتيباني كند:
متمركز و غير متمركز . اين دو روش در شكل 3-4 آورده شده اند. در تنظيمات متمركز ،
هر پايانه در كنفرانس با MC به روش تنظيم hub-spoke ارتباط برقرار مي كند. علاوه بر اين در روش غير متمركز ، هر
پايانه در كنفرانس سيگنال كنترل خود را با MC به روش اتصال نقطه به نقطه تبادل مي كند اما ممكن است رسانه را با
ساير كنفرانس ها در شبكه نيز سهيم و شريك شود.
بر مبناي امتحان ،ما چند قرارداد را مورد بحث قرار داده ايم ،
مثل RTP وRTCP .
ما همچنين پروتكل هاي ارتباطي مطمئن و غير مطمئن را مورد بررسي قرار داديم.
در يك شبكه IP ،اين شرايط اشاره به يك قرارداد انتقال كنترل يا TCP و قرارداد ترسيم
ارتباطات و اطلاعات كاربر UDP دارند. با توجه به شكل ،تبادل رسانه توسط RTP بر روي UDP انجام مي شود و البته ،هر جا كه RTP وجود دارد ،RTCP نيز موجود است در
شكل 4-4 ما همچنين دو قرارداد يافتيم كه تاكنون مورد بررسي قرار نگرفته اند. H.225. و H.245 . اين دو قرارداد
پيغامهاي واقعي را كه بين نقاط نهايي H.323 مبادله مي شوند، تشريح مي كنند. آنها قراردادهاي توليد شده هستند
كه مي توانند در هر تعداد از ساختارهاي شبكه بكار روند. وقتي به H.323 مي رسيم ، ساختار
شبكه ،بر مبناي H225.
و H.323 به عنوان
قراردادهاي پيشنهادي توسط H.323 مورد بررسي قرار مي گيرند.